اول ببینیم ما جزء کدام دسته از خانوادهها هستیم:
1.پدر و مادر نگران:
این والدین بخاطر مسائلی که خودشان داشته و دارند همیشه ناراحت و نگرانند. این پدر و مادر حتما باید درمان شوند و اگر این کار را نکنند، مرتب بچه ی خود را از این کلینیک به کلینیک بعدی خواهند برد.
2.پدر و مادر سست و بی حال:
همیشه خسته، بی انگیزه و خوابآلود هستند. جمله ی »خسته شدیم، حوصله نداریم« را زیاد میگویند.
3.پدر و مادر سختگیر:
این دسته از پدر و مادران، تحمل کوچکترین نقص را در فرزند خود ندارند. چرا؟؟؟ چون کمال‌گرا هستند.
سوال : یعنی آدم های کمال‌گرا خیلی سخت گیرند؟؟ جواب : اگر این کمال‌گرایی بیش از حد باشد رفتارهای وسواس گونه پیدا می‌کنند و سختگیر می‌شوند. آسیب جدی که اینگونه پدران و مادران به فرزند خود می‌زنند، این است که باعث ایجاد استرس و اضطراب به فرزند خود می‌شوند و مطمئن باشند این استرس و اضطراب اشکالات زیادی در امور آموزشی فرزندشان ایجاد خواهد کرد.
تقریبا همه انسان‌هایی که در بزرگسالی مضطرب می‌شوند و نیاز به کمک دارویی پیدا می‌کنند، در کودکی پدر و مادری سختگیر داشته‌اند.
4. پدر و مادر آسان‌گیر:
این گونه پدران و مادران در برخورد با فرزند خود همه چیز را توجیه می‌کنند. تکیه‌کلام آنها : «ما هم در بچگی همین طور بودیم». «بزرگ بشه، خودش همه چیز را یاد می‌گیره.»
در این خانواده، فرزندشان که به دوره نوجوانی می‌رسد تازه متوجه می‌شوند که فرزند آنها سالار شده و دیگر حاضر نیست از جایگاه اشتباه بلندش به پایین بیاید.
آن وقت است که تقریبا کمتر پدر و مادری می تواند با خواسته های نابه جای او کنار بیاید.
5. پدر و مادر گناهکار:
اینگونه پدر و مادر ها،همیشه با خود اینگونه حرف می‌زنند.(( اگر من این کار را نکرده بودم، امروز بچه‌ام در این شرایط قرار نمی‌گرفت.
مرتب جملاتی را با «اگرمن ---- »میگویند و همین عذاب وجدان باعث می‌شود که هم خودشان و هم فرزند شان از زندگی که دارند، لذت نبرند.
6. پدر و مادر حسود:
در این گونه خانواده ها پدر به فرزند خود و ارتباطش با مادر حسادت می‌کند و بر عکس آن، مادر هم به نوع ارتباط پدر با فرزندش حسادت می‌کند.
در این موارد مادر معمولا می‌گوید: «شوهرم را به خاطر بچه هایم می‌خواهم» و پدر هم می‌گوید: «این زن بچه‌ها را بیشتر از من دوست دارد».
7. والدین بی مسئولیت:
اینگونه خانوادهها در فضاهای مختلف به فرزند خود، بی‌توجه هستند. در پارک راحت او را رها می‌کنند.در میهمانی و عروسی مراقب فرزند خود نیستند. فرزندشان درس بخواند یا نخواند. معمولا میگویند: «خودش بزرگ می‌شود».
در این نوع خانوادهها، متاسفانه فرزندشان در معرض خطرات جدی هستند.
8. والدین عصبانی:
در اینگونه خانوادهها، پدر و مادر یکسره در حال بهانه‌گیری و پرخاشگری هستند. دنبال مقصر می‌گردند. پدر و مادر عصبانی، تمامی خشم خودشان را روی فرزند خود پیاده می‌کنند. عصبانیت را اگر به حالت تهوع تشبیه کنیم، این پدران و مادران روی فرزند خود، متاسفانه همیشه استفراغ می‌کنند.
9. والدین با روش‌های متفاوت:
در اینگونه خانوادهها پدر و مادر خود را علامه دهر می‌دانند و هر کدامشان آن یکی را قبول ندارد و دقیقا با این عملکرد فرزندشان گیج و سرگردان می‌شود. در این‌جا هست که معمولا پدر و مادر، یکی آدم خوبه می‌شود و دیگری آدم بدِ.
در این خانواده، به مرور زمان به جایی می‌رسند که فرزندشان هیچ احترامی برای هیچ کدامشان قائل نخواهد شد.
10. پدر و مادر ناامید:
در این خانوادهها پدر و مادر پرحرف و ناامیدند. یعنی سعی می‌کنند با حرف زدن زیاد، خودشان را خوب جلوه دهند. در زمان رویایی با معلم یا مشاور، شروع به ایرادگیری می‌کنند و در نهایت حرف معلم را می‌پذیرند ولی در ادامه میگویند: «بله/ اما...» و با این حرکت سعی می‌کنند که همه را به چالش بکشند.
11. پدر و مادر همیشه شاکی:
این پدر و مادر همیشه در حال نالیدن هستند. بچه‌ها در این خانواده، مثل پدر و مادر خود ضعیف و بدون اعتماد به نفس بار می‌آیند.
12. پدر و مادر منطقی:
در اینگونه خانوادهها، پدر و مادر اصلا مشکل‌ساز نیستند و بسیار حمایت‌کننده هستند. فرزندانی شاد، موفق و خلاق دارند. با تعامل دو طرفه مسائل را حل می‌کنند. اینگونه پدر و مادران، بهترین افراد را تحویل جامعه می‌دهند.
شما جزء کدام دسته از پدران و مادران هستید؟
تعداد مشاهده
(443)
نظرات
(0)