در این صورت در این خانواده بحران کمتر خواهد بود. در این خانواده کسی به کسی دیگر توهین نخواهد کرد. در این خانواده کسی از موضع باال با دیگری برخورد نخواهد کرد به دلیل پدر و مادر بودن، امر و نهی نخواهند کرد. دستورات بی اساس نخواهند داد. اگر لزومی برای دستور دادن باشد به نکات مهم ذیل توجه خوواهند کرد.
دستور باید کوتاه باشد.موضوعات ادامه دار و به نوعی کشدار. طاعت و انجامش یا سخت است و یا غیر ممکن.
مانند: لطفا زیر گاز را خاموش کن. (کوتاه)
نه اینکه برایش قصه بگویند که اگر شعله را خاموش نکنی غذا ته می گیرد و بعد می سوزد و غذای سوخته برای سالمتی ضرر دارد و ...
دستورات باید واضح باشد تا قابلیت اجرایی داشته باشد.مانند: لطفا زیر گاز را کم کن یا زیاد کن. نه اینکه بگوییم بین شعله زیاد و کم یک حد وسط وجود دارد آن را پیدا کن و خودت مقدار شعله را تنظیم کن
دستورات باید بر اساس قدرت و توانایی در اجرا، برای فرزندتان باشد.مانند: قد گاز نباید از قد او باالتر باشد و یا اینکه درجه کم و زیاد گاز مشخص باشد و یا اینکه قبال به او یاد داده باشید.
اگر دستورات به دلیل بالا قابلیت اجرایی نداشته باشد.فرزندتان دچار ناامیدی می شود و برای انجام دستورات دیگر، مقاومت خواهد کرد ولی اگر پدر و مادر درست و اصولی دستور بدهند و بعد از اجرای دستور، او را تشویق کنند حتما حس مسئولیت پذیری و همدلی فرزندشان تقویت خواهد شد. منظور جایزه وو تشویق های مشابه نیست.
مثال: به او گفته شود که از تو سپاسگزاریم که در تهیه این غذا به ما کمک کردی، ما کمتر خسته شدیم و بعد در جمع خانواده ی دیگری از او تقدیر شود همین و بس.
تعریف و تمجید اضافه نباید صورت بگیرد.باید تمام تعریف ها و تمجیدها هوشمندانه و بر اساس واقعیت باشد و هیچ گونه بزرگ نمایی در آن مشاهده نشود.
دستورات الزم به او بدهیم و از امر و نهی اضافه حتما پرهیز شود.مانند شعله گاز را کم کن.مشقت یادت نرود. تلویزیون هم روشن نکن.اسباب بازی هایت را هم جمع کن و ... در واقع نباید به او مرتب باید و نباید و بکن نکن بکنیم.در اکثر مواقع بزرگترها ،بچه ها را با دستورات اشتباه، دچار سردرگمی و نهایت تمرد از دستور می کنند. و بعد می گویند که بچه احرف گوش نکن و خود رای است در صورتی که خود آنها با اعمال قدرت و رفتار اشتباه از او یک فرد لجباز و حرف گوش نکن ساخته اند.
پایان قسمت اول
تعداد مشاهده
(435)
نظرات
(0)